
MESSERSCHMITT P.1101
De Messerschmitt P.1101 was een Duits experimenteel straaljagerconcept dat tijdens de laatste fase van de Tweede Wereldoorlog werd ontwikkeld als onderdeel van het Jägernotprogramm (noodprogramma voor gevechtsvliegtuigen). Dit programma werd in 1944 door de Luftwaffe opgezet om de ontwikkeling te versnellen van geavanceerde vliegtuigen die de groeiende luchtmacht van de geallieerden konden tegengaan.
De P.1101 viel op door zijn baanbrekende ontwerp met variabele vleugelhoek, waardoor de hoek van de vleugels kon worden aangepast voor optimale prestaties bij verschillende snelheden, een innovatie die bedoeld was om zowel de subsonische als de supersonische vliegcapaciteiten te verbeteren.
Hoewel de bouw van het prototype in 1944 begon, werd het nooit voltooid vanwege het einde van de oorlog in 1945. Het onafgewerkte casco werd later door Amerikaanse troepen buitgemaakt en naar de Verenigde Staten vervoerd, waar het van invloed was op het ontwerp van de Bell X-5, het eerste vliegtuig waarin de technologie van vleugels met variabele stand met succes werd toegepast.
De Messerschmitt P.1101 getuigt van de ambitieuze technische inspanningen van het Jägernotprogramm en vormt een belangrijke mijlpaal in de ontwikkeling van straalvliegtuigen en aerodynamische innovatie.
Productdetails
Zeer gedetailleerd statisch plastic model
Verschillende vleugels en staartdelen inbegrepen
Afneembare He S011-motor en trolley
Mk108 met interieurdetails
Ruhrstahl X-4-raketten inbegrepen